Ukens dikt, "Etter ein rangel"

På sterk oppfordring (?) fra de andre i huset har jeg gått med på å starte hver uke med å legge ut et dikt fra vår store literære kanon. (Evt: Om det er noen som går med en forfatter i magen er det ingen grunn til å nøle. Ukens dikt på gulthus.blogspot.com må være en gulrot for ennhver ung og håpefull dikter. Du har skrevet et dikt?: maison_nouveaux@hotmail.com) Dette vil helt sikkert være til glede og inspirasjon for alle! Ukens dikt kommer fra Sunnfjordingen Jakob Sande.

Om diktet:
"Ettter ein rangel" er et dikt som passer like godt for alle, liten som stor. Bred som fet. Men kanskje passer det ekstra godt for dem som tilbragte lørdagsnatten hos Fredrik. Og kanskje spesielt for den stakkaren som klokken 10 på søndagsmorgenen fortsatt ikke synes festen var ferdig, tuslet hjem til Baren, og hadde nachspiel med seg selv frem til klokken 11...

ETTER EIN RANGEL
av Jakob Sande
.
I morgon vil eg byrja på eit nytt, og betre liv,
trur eg.
Eg skal aldri gå på fylla meir, og skjera folk med kniv,
trur eg.
Eg skal aldri skråla visor meir, i laddevinsrus,
men syngje åndelege songar på Zions bedehus,
trur eg.
Alle kvinnfolk som eg møter skal eg sky som berre fan,
trur eg,
og gå vyrdeleg forbi dei som ein nybakt kapellan,
trur eg.
Eg skal sitje som ein munk i ein misjonskone-ring,
og drikka kaffi medan drøset går om åndelege ting,
trur eg.

Det skal ingen meir få sjå meg når det lid til høgste natt,
trur eg,
koma ruslande på heimveg utan stivety og hatt,
trur eg.
Eg skal leggje meg når grisen går til kvila i sitt bol;
og stå opp når hanen flaksar og gjel i morgonsol,
trur eg.

Ja, i morgon skal eg byrja på den gode veg, som sagt,
trur eg.
Taka striden opp mot kjøtet og den heile develsmakt,
trur eg.
Men idag lyt det få vera, for eg er so spøkje tyrst,
at eg mest må ha eit ølkrus til å læske meg på fyrst,
trur eg.